میلگرد بستر یزد
تاریخچه استفاده از میلگرد بستر
برای نخستین بار در سال ۱۸۱۳ از میلگرد بستر استفاده شد. در این سال، اروپائیان برای نخستین بار از این نوع میلگرد برای استحکام بخشی به سازه‌های خود استفاده کردند. بعد از آن در سال ۱۹۵۰ استفاده از این محصول در بین ساختمان‌سازها رواج پیدا کرد. در کشور ما نیز برای نخستین بار در سال ۱۳۸۲ این نوع میلگرد در ساخت ساختمان‌ها بکار گرفته شد و منجر به افزایش بیشتر مقاومت ساختمان‌ها شد.
میلگرد بستر چیست؟
میلگرد بستر، اِلمانی فولادی است که در بند افقی دیوار قرار می‌گیرد و با مسلح کردن دیوار در برابر نیروهای زلزله باعث جلوگیری از فروریزش آن می‌شود. اگرچه میلگردهای بستر می‌توانند میلگرد آجدار معمولی باشند، اما معمولا این محصول به صورت دو مفتول ساده و یا آجدار استفاده می‌شوند. این محصول از دو مفتول طولی و میانی ساخته شده است. با توجه به نوع آرایش مفتول میانی، میلگردهای بستر دارای دو نوع خرپایی و نردبانی می‌باشند.
مزایای استفاده از میلگردهای بستر
میلگرد بستر مانند سایر مقاطع و پروفیل‌های ساختمانی دارای مزیت‌هایی می‌باشد.
مهم‌ترین مزیت استفاده از میلگردهای بستر، ایمنی و مقاوم بودن ساختمان می‌باشد.
مقرون به صرفه بودن از دیگر مزایای این محصول می‌باشد.
مزیت دیگر میلگرد بستر، جداسازی دیوار و ستون‌هاست. این کار منجر به کاهش نیروهای داخل صفحه دیوار می‌شود.
یکی از مزیت‌هایی که باعث شده است استفاده از این محصول افزایش یابد، عدم نیاز به دوغاب در حین دیوارکشی می‌باشد.
استفاده از این محصول باعث افزایش استحکام سازه در برابر زلزله خواهد شد.
مقاومت دیوارها با استفاده از این محصول افزایش چشمگیری خواهند داشت.
با وجود میلگردهای بستر، دیوارهای متقاطع به یکدیگر متصل خواهند شد.
استفاده از میلگردهای بستر منجر به افزایش مقاومت برشی داخل صفحه دیوار می‌شود.
میزان استفاده از میلگردهای بستر چگونه محاسبه می‌شود؟
بنابر مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان، ۲ روش برای محاسبه میزان استفاده از این نوع میلگرد وجود دارد.
روش تجویزی
در این روش گفته می‌شود که به‌ازای حداکثر ۴۰ سانتیمتر ارتفاع دیوار، یک ردیف از میلگرد بستر استفاده شود.
روش محاسباتی
در این روش از یک فرمول خاصی تبعیت می‌شود که آن به شکل زیر می‌باشد:
مجموع سطوح مقطع مفتول‌های مورد استفاده برابر ۰۰۰۷/۰ سطح مقطع موثر دیوار باشد.
بدون دیدگاه