پخش والپست
وال پست‌های با مقطع پروفیل ناودانی از پروفیل‌های فولادی هستند که عمدتا به منظور تامین اتصالات کشویی بین دیوار و تیر و ستون‌های اطراف آن، استفاده می‌شود. وال پست‌های مقطع ناودانی، به عملکرد هماهنگ قاب و دیوار درون آن، در هنگام قرارگیری در معرض نیروهای جانبی بزرگی مانند زلزله کمک می‌کنند. وظیفه اصلی وال پست با مقطع ناودانی، کنترل حرکت خارج از صفحه دیوار است. وال پست‌های ناودانی، به دو صورت ممتد و منقطع، بسته به هدف مورد نظر، به کار گرفته می‌شوند. فولاد مصرفی برای پروفیل با مقطع U یا ناودانی از نوع فولاد ST275 می‌باشد و به دو روش سرد نورد شده و گرم نورد شده تولید می‌شود. این دسته از وال پست‌ها می‌توانند با استفاده از اتصالات جوشی و همچنین پیچی، نصب و یا اجرا شوند. مقاطع ناودانی در صورتی که به صورت دوبل جوش شده به هم باشند، می‌توانند به عنوان وادار نیز به کار گرفته شوند.
انواع وال پست
وال پست‌ها انواع گوناگونی دارند که بسته به شرایط، بودجه، نوع ساختمان، و … مناسب‌ترین نوع برای اجرا انتخاب می‌شود. از لحاظ نحوه نصب، این المان غیر سازه‌ای را می‌توان به 3 شکل زیر تقسیم‌بندی کرد:
- وال پست میانی
- وادار انتهایی
- تیرک یا وال پست افقی
در ادامه به توضیح هر مورد می‌پردازیم.
وال پست میانی
طبق پیوست ششم استاندارد 2800، زمانی که طول دیوار بیش از 4 متر باشد لازم است از وال پست میانی به عنوان تکیه‌گاه برای مهار نیروهای خارج از صفحه استفاده شود. از اسم وال پست میانی به نظر می‌رسد که در میانه دیوار قرار می‌گیرد. اما طبق این استاندارد وادار میانی باید طوری اجرا شود که فاصله بین آن و المان سازه‌ای بیش از 4 متر نشود.
وادار انتهایی
همانطور که می‌دانید اتصال دیوار به عنوان المان غیر سازه‌ای به ستون که یک المان سازه‌ای است از اهمیت زیادی برخوردار است.
به طور کلی، وادار انتهایی به 3 حالت قابل اجرا است:
1) گیره و شاخک
2) ناودانی منقطع
3) بست رادیکالی
تیرک افقی یا وال پست افقی
طبق پیوست ششم اگر ارتفاع سقف 3.5 متر یا بیشتر از آن باشد، یک تیرک باید به عنوان وال پست افقی اجرا شود.
وال پست افقی یا تیرک از دو طرف به وادار انتهایی متصل می‌شود. اتصال انتهای تیرک به ستون نیز باید به صورت نشیمن با قابلیت جابجایی در راستای دیوار مطابق شکل زیر باشد تا مانعی برای حرکت آزاد قاب خمشی ایجاد نکند.
نکات اجرای وال پست
در قسمت انواع وال پست روش اجرای هر وال پست را بررسی کردیم. در این بخش یک بار دیگر نکات روش اجرای وال پست را به طور کلی زیر ذره بین می‌بریم:
- رول بولت برای اتصال پلیت و ناودانی به تیر روش به مراتب بهتری است. البته باید توجه کنیم که در کاور بتن نباشد، چرا که نباید حفره ای در کاور بتن ایجاد کنیم.
- در طراحی معمولا 2 برابر ارتفاع تیر از بر ستون را ناحیه بحرانی می‌گیرند. ناحیه بحرانی ناحیه‌ای است که ما انتظار ایجاد مفصل پلاستیک و تحمل تغییر شکل را داریم. بنابراین نباید در ناحیه بحرانی اتصالی داشته باشیم.
- ناودانی منقطع و نبشی وال پست میانی باید به گونه‌ای باشد که بلوک به اندازه حداقل 3 سانتی‌متر داخل وادار قرار گیرد و اصطلاحا با Wall Post درگیری داشته باشد.
- زمانی که انتهای یک تیغه با دهانه کم که بار سازه‌ای خاصی ندارد به وسط دیوار خارجی می‌رسد و با آن متقاطع است، بهتر است جهت اطمینان فاصله یک صدم ارتفاع دیوار را در انتهای وادار رعایت کنیم، اما برای اتصال دو دیوار داخلی متقاطع نیازی نیست.
بدون دیدگاه